દોહા
“બંસી શોભિત કર મધુર, નીલ જલદ તન શ્યામ.
અરુણ અધર જનુ બિમ્બફલ, નયન કમલ અભિરામ
પૂર્ણ ઇન્દ્ર, અરવિન્દ મુખ, પીતામ્બર શુભ સાજ.
જય મનમોહન મદન છવિ, કૃષ્ણચન્દ્ર મહારાજ..”
જય યદુનંદન જય જગવંદન,
જય વસુદેવ દેવકી નન્દન.
જય યશુદા સુત નન્દ દુલારે,
જય પ્રભુ ભક્તન કે દૃગ તારે.
જય નટ-નાગર, નાગ નથઇયા,
કૃષ્ણ કન્હઇયા ધેનુ ચરઇયા.
પુનિ નખ પર પ્રભુ ગિરિવર ધારો,
આઓ દીનન કષ્ટ નિવારો.
વંશી મધુર અધર ધરિ ટેરૌ,
હોવે પૂર્ણ વિનય યહ મેરૌ.
આઓ હરિ પુનિ માખન ચાખો,
આજ લાજ ભારત કી રાખો.
ગોલ કપોલ, ચિબુક અરુણારે,
મૃદુ મુસ્કાન મોહિની ડારે.
રાજિત રાજિવ નયન વિશાલા,
મોર મુકુટ વૈજન્તીમાલા.
કુંડલ શ્રવણ, પીત પટ આછે,
કટિ કિંકિણી કાછની કાછે.
નીલ જલજ સુન્દર તનુ સોહે,
છબિ લખિ, સુર નર મુનિમન મોહે.
મસ્તક તિલક, અલક ઘુંઘરાલે,
આઓ કૃષ્ણ બાંસુરી વાલે.
કરિ પય પાન, પૂતનહિ તાર્યો,
અકા બકા કાગાસુર માર્યો.
મધુવન જલત અગિન જબ જ્વાલા,
ભૈ શીતલ લખતહિં નંદલાલા.
સુરપતિ જબ બ્રજ ચઢ્યો રિસાઈ,
મૂસર ધાર વારિ વર્ષાઈ.
લગત લગત વ્રજ ચહન બહાયો,
ગોવર્ધન નખ ધારિ બચાયો.
લખિ યસુદા મન ભ્રમ અધિકાઈ,
મુખ મંહ ચૌદહ ભુવન દિખાઈ.
દુષ્ટ કંસ અતિ ઉધમ મચાયો,
કોટિ કમલ જબ ફૂલ મંગાયો.
નાથિ કાલિયહિં તબ તુમ લીન્હેં,
ચરણ ચિહ્ન દૈ નિર્ભય કીન્હેં.
કરિ ગોપિન સંગ રાસ વિલાસા,
સબકી પૂરણ કરી અભિલાષા.
કેતિક મહા અસુર સંહાર્યો,
કંસહિ કેસ પકડિ દૈ માર્યો.
માત-પિતા કી બન્દિ છુડાઈ,
ઉગ્રસેન કહઁ રાજ દિલાઈ.
મહિ સે મૃતક છહોં સુત લાયો,
માતુ દેવકી શોક મિટાયો.
ભૌમાસુર મુર દૈત્ય સંહારી,
લાયે ષટ દશ સહસકુમારી.
દૈ ભીમહિં તૃણ ચીર સહારા,
જરાસિંધુ રાક્ષસ કહઁ મારા.
અસુર બકાસુર આદિક માર્યો,
ભક્તન કે તબ કષ્ટ નિવાર્યો.
દીન સુદામા કે દુઃખ ટાર્યો,
તંદુલ તીન મૂંઠ મુખ ડાર્યો.
પ્રેમ કે સાગ વિદુર ઘર માઁગે,
દુર્યોધન કે મેવા ત્યાગે.
લખી પ્રેમ કી મહિમા ભારી,
ઐસે શ્યામ દીન હિતકારી.
ભારત કે પારથ રથ હાઁકે,
લિયે ચક્ર કર નહિં બલ થાકે.
નિજ ગીતા કે જ્ઞાન સુનાએ,
ભક્તન હૃદય સુધા વર્ષાએ.
મીરા થી ઐસી મતવાલી,
વિષ પી ગઈ બજાકર તાલી.
રાના ભેજા સાઁપ પિટારી,
શાલીગ્રામ બને બનવારી.
નિજ માયા તુમ વિધિહિં દિખાયો,
ઉર તે સંશય સકલ મિટાયો.
તબ શત નિન્દા કરિ તત્કાલા,
જીવન મુક્ત ભયો શિશુપાલા.
જબહિં દ્રૌપદી ટેર લગાઈ,
દીનાનાથ લાજ અબ જાઈ.
તુરતહિ વસન બને નંદલાલા,
બઢે ચીર ભૈ અરિ મુંહ કાલા.
અસ અનાથ કે નાથ કન્હઇયા,
ડૂબત ભંવર બચાવઇ નઇયા.
‘સુન્દરદાસ’ આસ ઉર ધારી,
દયા દૃષ્ટિ કીજૈ બનવારી.
નાથ સકલ મમ કુમતિ નિવારો,
ક્ષમહુ બેગિ અપરાધ હમારો.
ખોલો પટ અબ દર્શન દીજૈ,
બોલો કૃષ્ણ કન્હઇયા કી જૈ.
દોહા
“યહ ચાલીસા કૃષ્ણ કા, પાઠ કરૈ ઉર ધારિ,
અષ્ટ સિદ્ધિ નવનિધિ ફલ, લહૈ પદારથ ચારિ”
See More here: Chalisa Sangrah (ચાલીસા સંગ્રહ)
Tags: Smita Haldankar